Een lager is een lager
Verslag van een vrijwilliger van het eerste uur
Ruud Stoeten gaf in De Gelderlander van 17 april 1998 een goed beeld van het werk dat de enthousiaste groep vrijwilligers in De Tuut verricht.
Ook Jaap Garsijn is weer van de partij. Hij behoorde al bij de eerste lichting vrijwilligers van de jaren '80 die het stoomgemaal bouw kundig hebben gerestaureerd. Krijgt hij er nooit genoeg van? "Het is de liefde voor de machine, he ," antwoordt hij met een glimlach. Als het over machines en techniek gaat, maak je Jaap niet veel meer wijs. Jarenlang bracht hij door in de machinekamer van schepen die op de grote, ja, zelfs de wilde vaart voeren. Singapore, Kaapstad, de Perzische Golf, overal sleutelde Jaap lustig door.
"Een lager is een lager," legt hij uit, "of het nou groot of klein is, dat maakt niet uit."
De vrijwilligers zijn nu enkele maanden bezig. Het in werken nam wat tijd in beslag, evenals het zoeken naar geschikt gereedschap. Eind april werd de tweede machine geïnspecteerd. Jaap: "We halen de bovenkap eraf en kijken hoe de lagers eraan toe zijn. Helemaal niet zo slecht.
We schuren ze licht en meten de speling. Die wordt terug gebracht tot 0,15 mm. Daarna gaan we verder met de cilinder, waar we wel langer mee bezig zullen zijn." Hij loopt naar een werktafel en wijst op een metalen voorwerp waar blijkbaar ook iets aan mankeert. "Deze is afgebroken en moet vernieuwd worden. Weet je wat dit is? Een injectiewaterklep van de condensor."
In het stoomgemaal is nog ontzettend veel te doen. Onder de ketels liggen talrijke afsluiters die vernieuwd moeten worden. Maar door wie? Jaap Garsijn: "We zullen ongetwijfeld nog tegen een hoop nieuwe problemen oplopen. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat we het komende anderhalf jaar een heel eind komen."
(Bron:Monumentaal jaargang 1998)