Overwegingen bij de bouw
Het gemaal is gebouwd tijdens de eerste wereldoorlog. Dit moet toch een tijd geweest zijn waarin er weinig middelen beschikbaar waren voor grote investeringen. Toch is de bouw doorgegaan, misschien was een van de redenen dat men meer eigen voedsel wilde verbouwen en minder afhankelijk wilde zijn van het buitenland. Ook het ontwerp en de aanleg van de Zuiderzeepolders speelde in die tijd. Wel is het gemaal zo goedkoop mogelijk gebouwd, met gebruik van goedkope materialen, hergebruik van materialen en zo compact mogelijk.
In 1915 toen de plannen werden gemaakt voor een gemaal op de Appelternse sluis is door het Gecombineerde College van de Dorpspolders onderzocht of elektrische bemaling mogelijk was. De elektromotoren waren reeds ontwikkeld voor grotere aandrijvingen. In de oude binnenstad van Nijmegen stond reeds een elektriciteitscentrale op de waalkade die wel over voldoende vermogen beschikte, maar niet de juiste infrastructuur voor distributie. Men zag toen geen kans om voldoende vermogen vanuit deze centrale in Appeltern te krijgen.
Ook is gekeken naar de inzet van de toen nog nieuwe dieselmotoren. Maar deze motoren waren nog te nieuw, men durfde dat niet aan.
Vervolgens is er na een uitvoerige studie van de toenmalig firma Van Hasselt en De Koning uit Nijmegen besloten tot de bouw van een stoomgemaal. In die tijd waren de stoommachines ontwikkeld tot machines met een hoog rendement en waren de stoomketels uitgerust met een oververhitter. Uiteindelijke ging het erom zoveel mogelijk pk's uit een ton steenkool aan de as van de centrifugaalpompen te krijgen. De toenmalige stoommachines waren ontwikkeld om langdurig onafgebroken in bedrijf te kunnen zijn, zonder dat er veel onderhoud gepleegd hoefde te worden. Wel was het noodzakelijk dat een machinist de nodige kennis bezat van de installatie, inclusief de appendages.
De firma Van Hasselt en De Koning bestaat overigens nog steeds, nu onder de naam HaskoningDHV.