Het sonnet

GEMAAL

Hij staat er pront; vertelt een oude verhaal
Over techniek en strijd tegen het water.
Als monument geconserveerd voor later:
Het fraaie Appelternse stoomgemaal.

Van veraf zichtbaar – baken in het landschap –
Verheft zijn schoorsteenpijp zich in de lucht,
Omgeven door gevogelte in vlucht.
Ik voel zowaar een zekere verwantschap

Met dit uitzonderlijke bouwwerk hier:
Ook ik heb ’t aan De Tuut goed naar mijn zin;
Ook ik blaas soms mijn stoom de wereld in;
Ook ik ben een gemaal, op mijn manier…

En hij…heeft door veel aanloop wel vertier,
Maar mist, anders dan ik, een gemalin!

Jan Jaap Sorber